LUX 11/12 (2019): RELIGIJNOŚĆ POLAKÓW

Ziewanie bierze człowieka, gdy słyszy po raz kolejny o tym, że katolicy stają się endemitami, że to gatunek na wymarciu, że samo religianctwo to przeżytek i że można by je sobie w końcu odpuścić i zająć się czymś przyjemniejszym. Nie chodzi tu nawet o aksamitne lub niekiedy zgoła nieaksamitne zwalczanie Kościoła, bo to sport z długą brodą i wspaniałymi tradycjami, ale o pełne spokoju zapewnienia, że problem rozwiązuje się sam. Że nie trzeba już ideologii totalitarnych ani ideologii świeżych i progresywnych, żeby ludzie odpuścili sobie chodzenie do kościoła, że na szczęście nowe pokolenia uporały się z tym rzymskim natręctwem samodzielnie. Tak się jednak składa, że takich pokoleń przeszło już kilka, a końca tego nieznośnego „kościółkowania „wciąż nie widać. Po masowym odejściu od Kościoła śladu nie widać, i to skromnie licząc od lat stu pięćdziesięciu.

Oczywiście kryzys instytucjonalny jest faktem, trudności związane z odpowszechnianiem kościoła powszechnego także, mała ilość powołań (przy jednoczesnym zagęszczaniu siatki parafialnej w Polsce) również. Mówiąc krótko: kościół ma jak zwykle mnóstwo swoich problemów, sporo zaległości do nadrobienia i co przykro mówić – rażące nadużycia w sferach, w których absolutnie mieć ich nie powinien. Zmieniający się charakter współczesnych państw także pcha je na ogół na kurs kolizyjny zarówno z tradycyjną religijnością, jak i w formalne tarcia z administracją kościelną.

Niemniej jednak ogłoszenie końca Kościoła jest, delikatnie ujmując, przedwczesne. Nasiąknięcie społeczeństw katolickich katolicyzmem jest ogromne. Jeśli nie siłą Ewangelii, wyobraźni religijnej, czy potrzebami duchowymi, to siłą tradycji, kultury i ciągle jeszcze aksjologii katolicyzm trzyma się mocno. Dowody na potwierdzenie prawdziwości tej tezy znajdą Państwo w tym numerze LUXa, który oddajemy Państwu do rąk z najlepszymi życzeniami i nadzieją na spotkanie w kolejnym roku!

JERZY KOPAŃSKI

Zdjęcie z okładki pochodzi z zasobów Narodowego Archiwum Cyfrowego (Zniszczone budynki, widoczna procesja idąca ul. Kanonii, sygn. 3/27/0/-/675/2).