AD 2021, obecnie USA i służby dyplomatyczne oraz wywiadowcze tego wciąż jeszcze najpotężniejszego mocarstwa borykają się ze schorzeniem rodem z kiepskiego thrillera politycznego, którego pochodzenia nie są w stanie wyjaśnić. Mowa tu o „syndromie hawańskim”, który po raz pierwszy pojawił się u amerykańskich dyplomatów w 2016 r. Początkowo występował on na placówce dyplomatycznej na Kubie (stąd jego nazwa), następnie objawy pojawiały się wśród pracowników ambasad i przedstawicielstw dyplomatycznych USA w Londynie, Wiedniu, Moskwie, Tajpej, Tbilisi, Bogocie, czy nawet w Warszawie. Do tej pory problemy zdrowotne zdiagnozowano u ponad 200 osób[1].
FRONDA CZYLI… BUNT!– NR 100/101 – DO KUPIENIA TUTAJ
Objawy syndromu hawańskiego oficjalnie nazywanego „anormalnymi incydentami zdrowotnymi” nie są jednolite. Wśród najczęściej wymienianych symptomów poszkodowani opisywali: nagłe skoki ciśnienia, przeszywający ból głowy, problemy ze słuchem, chroniczną bezsenność, mdłości, czy halucynacje[2]. U większości z nich zostały zdiagnozowane uszkodzenia natury neurologicznej. Pomimo szeroko zakrojonego śledztwa, w które zaangażowano służby specjalne USA, przez pięć lat, oprócz domniemanych sprawców (Rosja/Chiny) nie udało się jednoznacznie wskazać źródeł choroby. Dotychczas główne hipotezy związane z „syndromem hawańskim” dotyczyły: broni mikrofalowej, sonicznej, laserowej, a nawet załamania nerwowego wywołanego pulsującym dźwiękiem… kubańskich cykad[3].
Co ciekawe zarówno dziennikarze, jak i badacze nie wzięli pod uwagę innego scenariusza związanego z zagadnieniami psychotroniki i broni psychotronicznej. I to pomimo tego, że USA, udostępniło (jako jedyne demokratyczne mocarstwo) w swoich archiwach internetowych ogromną ilość dokumentów dotyczących rządowych badań nad zagadnieniem psychotroniki i militarnych możliwości jej wykorzystania[4]. Psychotornika to interdyscyplinarna dyscyplina badawcza mówiąca o siłach działających na odległość i o interakcjach zachodzących pomiędzy organizmami żywymi, a ich środowiskiem. Wchodzące w jej zakres postrzeganie pozazmysłowe (ESP – z ang. Extra Sensory Perception) to rzekoma umiejętność zdobywania informacji poznawczej o ludziach, zdarzeniach czy przedmiotach z pominięciem znanych nauce zmysłów za pomocą siły umysłu. Stoi ona w sprzeczności z podstawowymi udokumentowanymi prawami fizyki[5]. Eksperymenty nad tymi kontrowersyjnymi zagadnieniami przez dekady były rozwijane zarówno w Związku Sowieckim, komunistycznych Chinach[6], jak i Republice Federalnej Niemiec[7].
„CHIŃSKA HISTERIA” I MK-ULTRA
27 lipca 1953 r. po podpisaniu rozejmu w Panmundżomie z niewoli zaczęli powracać amerykańcy jeńcy. Oczom opinii publicznej w USA ukazał się wówczas przerażający zbiorowy obraz psychiki „najlepszej armii świata”. Okazało się bowiem, iż od 5 do 7 tysięcy żołnierzy amerykańskich przebywających w niewoli przyznali się do zbrodni, których nie popełnili, podpisując równocześnie kłamliwe petycje lub też – co gorsza – przejmowali antyamerykański i antykapitalistyczny światopogląd wroga[8].
Trzy lata wcześniej w roku 1950 dziennikarz Edward Hunter jako pierwszy ukuł w swym artykule „Brain-Washing” Tactics Force Chinese into Ranks of Communist Party opublikowanym w gazecie „Miami News” powszechnie używane do dziś sformułowanie – „pranie mózgu”[9]. Samo pojęcie wywodziło się według Huntera z chińskiego zwrotu – hsi nao (prać mózg), a odnosiło się do rzekomych technik stosowanych przez Chińczyków (już w 1929 r. według Huntera sam Mao Tse Tung miał używać określenia – „kontrola umysłu”) w zakresie technik wpływu na przekonania i myśli. Prócz niepokojących (a celowo podsycanych przez CIA) wiadomości z frontu koreańskiego nadchodziły również alarmujące wieści ostrzegające przed śmiertelnym zagrożeniem spowodowanym rzekomym rozwijaniem przez międzynarodówkę komunistyczną wyrafinowanych technik „prania mózgu”. Jak pisała o tym Julia Lovell autorka książki Maoizm. Historia globalna:
Hunter twierdził, że odkrył zupełnie nową formę kontroli umysłu, którą Komunistyczna Partia Chin stosowała przeciwko światu od czasu przejęcia władzy w 1949 roku. Była ona antyamerykańska, niezwykle represyjna i miała całkowicie zmieniać stan umysłu – „mózgobójstwo”, jak ją czasem nazywano, zabijanie umysłu. Chińczycy, według Huntera, wynaleźli «broń psychologiczną na skalę nieprawdopodobnie większą niż jakikolwiek podżegacz mógł sobie wcześniej wyobrazić”. […]dzieło jego życia to tragiczna porażka – przykład tego, jak całkowity amator i ignorant może wpłynąć na opinie twórców zimnowojennej polityki na najwyższych szczeblach w przewrażliwionej Ameryce. Hunter nie był ani psychiatrą, ani psychologiem, nie mówił również ani nie czytał po chińsku. Jego reputacja dziennikarza-szpiega rodziła, łagodnie mówiąc, pewne pytania natury etycznej. A jednak w zaledwie kilka lat jego poglądy na Chiny i ich wojnę psychologiczną przeciwko «wolnemu światu» pomogły uformować osąd, że chiński komunizm pod przywództwem Mao jest niepowstrzymaną, ekspansjonistyczną doktryną[10].
FRONDA CZYLI… BUNT!– NR 100/101 – DO KUPIENIA TUTAJ
[1] M. Łuniewski, Tajemnicza choroba dyplomatów, w: „Rzeczpospolita. Plus Minus”, nr. 34/2021, s. 12-13.
[2] D. A. Relman, J. A. Pavli, An Assessment of Illness in U.S. Government Employees and
Their Families at Overseas Embassies, Waszyngton 2020, s. 1-2. <https://federalnewsnetwork.com/wp-content/uploads/2021/04/Havana-Syndrome-report.pdf>
[3] R. W. Baloh , R. E. Bartholomew, Havana Syndrome. Mass Psychogenic Illness and the Real Story Behind the Embassy Mystery and Hysteria, Londyn 2020, s. 151-166.
[4] Zbiór archiwaliów dotyczących projektu Stargate: <https://www.cia.gov/readingroom/collection/stargate> oraz projektu Pandora: <https://www.cia.gov/readingroom/search/site/pandora>
[5] P. Grzybowski, Opowieści spirytystyczne. Mała historia spirytyzmu, Katowice 1999, s. 392, 394.
[6] Rozwój badań nad zjawiskiem zdalnego postrzegania w komunistycznych Chinach nierozerwalnie wiąże się z postacią Qian Xuesena (1911-2009). Był on naukowcem – specjalistą od balistyki i współpracownikiem amerykańskiej armii. W 1955 r. w związku z zatajeniem przez niego faktu przynależności do organizacji komunistycznej został wydalony z USA. Po powrocie do Chin został szefem Akademii Badawczej przy Ministerstwie Obrony i dyrektorem programu balistycznego. W 1966 r. w czasie rewolucji kulturalnej został pomówiony przez współpracowników o szerzenie nazistowskiej propagandy. Po publicznym złożeniu samokrytyki i zadeklarowaniu poparcia dla przywódcy został on mianowany wiceministrem. Jest uważany za twórcę chińskiego programu kosmicznego. Za sprawą Qian Xuesena w latach 80. uruchomiono rządowe badania nad dziećmi przejawiającymi rzekomo ponadludzkie zdolności (zdalne postrzeganie oraz psychokinezę). Xuesen miał postrzegać te zjawiska przez pryzmat chińskiej filozofii i teorii o Qi – hipotetycznej energii związanej z siłami życiowymi natury oraz człowieka. (A. Jacobsen, Phenomena: The Secret History of the U.S. Government’s Investigations Into Extrasensory Perception and Psychokinesis, s. 252-255).
[7] Jak pisała na temat niemieckich badań Monika Black w książce Niemcy opętane: „W czasie zimnej wojny nastąpił renesans parapsychologicznych badań naukowych nad jasnowidzeniem, postrzeganiem pozazmysłowym, parakinezą i wieloma innymi fenomenami. Pod koniec drugiej połowy lat pięćdziesiątych rozpoczęła się nagła instytucjonalizacja tej dziedziny zarówno w Niemczech Zachodnich, jak i w różnych częściach Europy i Stanów Zjednoczonych. Na jedną z czołowych postaci działających na tym polu wybijał się sławny już w Trzeciej Rzeszy profesor psychologii z Fryburga Hans Bender. Jedna z jego koleżanek, doktor Inge Strauch, szczególnie zainteresowała się jako naukowiec leczeniem duchowym i przeprowadzała eksperymenty z udziałem byłego wyznawcy i towarzysza [Brunona] Gröninga (uzdrowiciel duchowy, który zdobył popularność na przełomie lat 40. i 50. I przyp. T.K.) Kurta Tramplera – który od tamtej pory już niezależnie stał się znanym uzdrowicielem – w parapsychologicznym centrum badawczym Bendera o nazwie Institut für Grenzgebiete der Psychologie und Psychohygiene (IGPP), czyli Instytut Badania Zagadnień z Pogranicza Psychologii i Psychohigieny”. (M. Black, Niemcy opętane, Warszawa 2021, s. 277).
[8] M. Kim, The Interrogation Rooms of the Korean War: The Untold History, Princeton 2019, s. 24-25.
[9] E. Hunter, „Brain-Washing” Tactics Force Chinese into Ranks of Communist Party, w: „Miami News” 24/9/1950, s. 2.
[10] J. Lovell, Maoizm. Historia globalna, Warszawa 2020, s. 101-102.